NK Sprint Triathlon Veenendaal Dames30 augustus 2016
Zaterdag stond ik aan de start van het Nederlands Kampioenschap triathlon in Veenendaal. Na vorig jaar te zijn gevallen, wilde ik dit jaar revanche nemen.
Op deze wedstrijd startten we samen met de elite vrouwen uit de Eredivisie. Na een goed zwemonderdeel kwam ik als 4e uit het water.
Met een prima wissel zat ik in de kopgroep met 3 andere juniores, deze werd na 10km uitgebreid tot een grote groep waarmee we samen de 2e wissel inreden.
Dan begon ik als eerste aan het lopen.… doordat de trainers riepen dat ik 25 meter voorsprong had, verwachtte ik elk moment dat ze me voorbij gingen lopen.
Een kilometer verderop hoorde ik 50 meter, nog steeds dacht ik dat ik het niet ging redden en dat er nog wel mensen terug gingen komen.
Na 2,5 kilomater was er een gaatje van 20 seconden waardoor ik toch begon te denken dat ik dit misschien nog wel eens kon winnen.
Toen ik over de finish kwam realiseerde ik me dat ik zowel Nederlands kampioene bij de elite als bij de junioren was.
Met deze gedachte kwam ik zeker al niet aan de start en dit kwam dus totaal onverwachts!!
Ik zou graag mijn coach Marc Herremans willen bedanken, omdat hij me altijd in topvorm aflevert op de wedstrijden waar het moet!
Ook de sponsors weer heel erg bedankt voor alle steun!!
Groetjes,
Kirsten Nuyes
Zaterdag stond ik aan de start van het Nederlands Kampioenschap triathlon in Veenendaal. Na vorig jaar te zijn gevallen, wilde ik dit jaar revanche nemen.
Op deze wedstrijd startten we samen met de elite vrouwen uit de Eredivisie. Na een goed zwemonderdeel kwam ik als 4e uit het water.
Met een prima wissel zat ik in de kopgroep met 3 andere juniores, deze werd na 10km uitgebreid tot een grote groep waarmee we samen de 2e wissel inreden.
Dan begon ik als eerste aan het lopen.… doordat de trainers riepen dat ik 25 meter voorsprong had, verwachtte ik elk moment dat ze me voorbij gingen lopen.
Een kilometer verderop hoorde ik 50 meter, nog steeds dacht ik dat ik het niet ging redden en dat er nog wel mensen terug gingen komen.
Na 2,5 kilomater was er een gaatje van 20 seconden waardoor ik toch begon te denken dat ik dit misschien nog wel eens kon winnen.
Toen ik over de finish kwam realiseerde ik me dat ik zowel Nederlands kampioene bij de elite als bij de junioren was.
Met deze gedachte kwam ik zeker al niet aan de start en dit kwam dus totaal onverwachts!!
Ik zou graag mijn coach Marc Herremans willen bedanken, omdat hij me altijd in topvorm aflevert op de wedstrijden waar het moet!
Ook de sponsors weer heel erg bedankt voor alle steun!!
Groetjes,
Kirsten Nuyes
Mijn NK
sprint 2015
Vandaag 22 augustus op weg naar Veenendaal voor het Nederlands kampioenschap sprint triatlon. Een wedstrijd waar ik nog eens kon meestrijden met de eredivisie teams die ook op het zelfde moment plaats vond.
Ik voelde me goed en bij de zwemstart was ik ook goed weg, samen met drie meisjes aan de kop gezwommen en als derde uit het water gekomen. Na een snelle wissel met vijf weg op de fiets, na een halve ronde waren we nog met drie. Het ging ontzettend hard, achter ons was de achtervolgende groep ook steeds dichter aan het komen, maar we konden toch na drie ronden te hebben gefietst als eerste de wisselzone binnen komen.
Snel afgestapt en al lopend naast elkaar richting mijn loopschoenen toen plotseling iemand de bocht afsneed met gevolg dat mijn voorwiel haar fiets raakte en ik dus viel met mijn voet tussen de spaken en dus was mijn voet behoorlijk wat geraakt. Toch maar proberen snel omhoog te komen en al hinkelend verder te gaan, intussen kwamen anderen atleten me al voorbij gelopen en duurde het meer dan 1 minuut 30 sec. voordat ik mijn schoenen aanhad.
Toch maar besloten de wedstrijd af te maken en zo goed als het kon mijn 5 km uit te lopen. Mijn kansen op het NK waren zo goed als voorbij maar belangrijker vond ik het om deze wedstrijd af te maken.
Als 12e algemeen gefinisht en een 2e plaats bij de junioren waar ik zelfs al niet meer op had gerekend.
Jammer dat het zo moest lopen want er had veel meer ingezeten maar ook dit hoort bij een wedstrijd. Dus nu maar op naar de volgende!
Vandaag 22 augustus op weg naar Veenendaal voor het Nederlands kampioenschap sprint triatlon. Een wedstrijd waar ik nog eens kon meestrijden met de eredivisie teams die ook op het zelfde moment plaats vond.
Ik voelde me goed en bij de zwemstart was ik ook goed weg, samen met drie meisjes aan de kop gezwommen en als derde uit het water gekomen. Na een snelle wissel met vijf weg op de fiets, na een halve ronde waren we nog met drie. Het ging ontzettend hard, achter ons was de achtervolgende groep ook steeds dichter aan het komen, maar we konden toch na drie ronden te hebben gefietst als eerste de wisselzone binnen komen.
Snel afgestapt en al lopend naast elkaar richting mijn loopschoenen toen plotseling iemand de bocht afsneed met gevolg dat mijn voorwiel haar fiets raakte en ik dus viel met mijn voet tussen de spaken en dus was mijn voet behoorlijk wat geraakt. Toch maar proberen snel omhoog te komen en al hinkelend verder te gaan, intussen kwamen anderen atleten me al voorbij gelopen en duurde het meer dan 1 minuut 30 sec. voordat ik mijn schoenen aanhad.
Toch maar besloten de wedstrijd af te maken en zo goed als het kon mijn 5 km uit te lopen. Mijn kansen op het NK waren zo goed als voorbij maar belangrijker vond ik het om deze wedstrijd af te maken.
Als 12e algemeen gefinisht en een 2e plaats bij de junioren waar ik zelfs al niet meer op had gerekend.
Jammer dat het zo moest lopen want er had veel meer ingezeten maar ook dit hoort bij een wedstrijd. Dus nu maar op naar de volgende!
Izegem,
1 mei 2015 – BK ploegentriatlon
Gisteren 1 mei was het de dag waar we met onze ploeg 185 Sportoase – Castelli team meededen met het BK ploegen triatlon te Izegem.
Een totaal nieuw parcours, jammer dat we niet de kans hadden om dit parcours op voorhand te verkennen, dit omdat er 188 teams meededen en er geen rekening mee was gehouden in het middag programma om dit voor de T3 series in te plannen.
Dus dan maar hopen dat het goed zou komen en we geen verkeerde afslag zouden nemen.
Eline Desaunois , Hanne en Lotte de Vet en ikzelf zouden als laatste ploeg in het water starten, dit omdat wij op dat moment de koppositie hadden in de T3 serie.
Om 15.34 uur kregen we het startsein en zwommen we met vier op weg voor de 750 mtr. rekening houdend met elkaar om te zorgen dat we samen uit het water zouden komen. Na een iets minder snelle wissel toch als tweede weg op de fiets, nu hard samen werken om zo dicht mogelijk bij de topfavorieten te eindigen.
Na twee ronden hadden we een achterstand van 1 minuut op de koplopers en 30 sec. op de tweede, dus hopen dat we de derde fietsronde met ons jonge team van gemiddeld 17,5 jaar dit vol zouden kunnen houden.
Gelukkig bij binnenkomst altijd nog dezelfde achterstand. Nu op weg naar het lopen, Lotte mocht indien ze het tempo niet aankon zich langzaam laten terugzakken, we waren immers nog met drie en dit was het minimale aantal waar we mee binnen moesten komen.
Ikzelf had het na de 1e ronde heel moeilijk, had heel veel gegeven bij het fietsen waardoor ik veel energie verloren had. Ik kreeg krampen in mijn zij en moest alles doen om deze periode door te komen, na de tweede ronde begon ik wat te herstellen en probeerde ik Hanne op te peppen die het op dat moment wat moeilijk had, intussen trok Eline de kar en gaf als kapitein voortdurend aanwijzingen.
Na drie ronden kwamen we binnen aangemoedigd door de vele toeschouwers en onze coach Marc Herremans. Totaal onverwacht met dit jonge team te kunnen eindigen op de derde plaats deed alles vergeten wat we dat uur hadden afgezien.
Met nog twee wedstrijden te gaan kan er nog van alles gebeuren, we zijn blij met onze tweede plaats in de T3 serie en zullen ons best blijven doen om een zo goed mogelijk resultaat te halen in deze Elite wedstrijden.
Sportieve groeten,
Kirsten Nuyes
Gisteren 1 mei was het de dag waar we met onze ploeg 185 Sportoase – Castelli team meededen met het BK ploegen triatlon te Izegem.
Een totaal nieuw parcours, jammer dat we niet de kans hadden om dit parcours op voorhand te verkennen, dit omdat er 188 teams meededen en er geen rekening mee was gehouden in het middag programma om dit voor de T3 series in te plannen.
Dus dan maar hopen dat het goed zou komen en we geen verkeerde afslag zouden nemen.
Eline Desaunois , Hanne en Lotte de Vet en ikzelf zouden als laatste ploeg in het water starten, dit omdat wij op dat moment de koppositie hadden in de T3 serie.
Om 15.34 uur kregen we het startsein en zwommen we met vier op weg voor de 750 mtr. rekening houdend met elkaar om te zorgen dat we samen uit het water zouden komen. Na een iets minder snelle wissel toch als tweede weg op de fiets, nu hard samen werken om zo dicht mogelijk bij de topfavorieten te eindigen.
Na twee ronden hadden we een achterstand van 1 minuut op de koplopers en 30 sec. op de tweede, dus hopen dat we de derde fietsronde met ons jonge team van gemiddeld 17,5 jaar dit vol zouden kunnen houden.
Gelukkig bij binnenkomst altijd nog dezelfde achterstand. Nu op weg naar het lopen, Lotte mocht indien ze het tempo niet aankon zich langzaam laten terugzakken, we waren immers nog met drie en dit was het minimale aantal waar we mee binnen moesten komen.
Ikzelf had het na de 1e ronde heel moeilijk, had heel veel gegeven bij het fietsen waardoor ik veel energie verloren had. Ik kreeg krampen in mijn zij en moest alles doen om deze periode door te komen, na de tweede ronde begon ik wat te herstellen en probeerde ik Hanne op te peppen die het op dat moment wat moeilijk had, intussen trok Eline de kar en gaf als kapitein voortdurend aanwijzingen.
Na drie ronden kwamen we binnen aangemoedigd door de vele toeschouwers en onze coach Marc Herremans. Totaal onverwacht met dit jonge team te kunnen eindigen op de derde plaats deed alles vergeten wat we dat uur hadden afgezien.
Met nog twee wedstrijden te gaan kan er nog van alles gebeuren, we zijn blij met onze tweede plaats in de T3 serie en zullen ons best blijven doen om een zo goed mogelijk resultaat te halen in deze Elite wedstrijden.
Sportieve groeten,
Kirsten Nuyes
21/03/15 - 2015 Quarteira ETU Triathlon European Cup
Na een tijdje mijn verslagen niet te hebben gemaakt, toch eindelijk gelukt om tussen de schoolexamens door mijn wedstrijden op mijn website te plaatsen.
In het vroege voorjaar (maart) op weg naar Quarteira te Portugal, dit samen met de NTB.
Doordat de wedstrijd zo vroeg viel was het water nogal aan de koude kant en ook het weer en de zon hielpen niet echt mee.
Na een matig zwemonderdeel, toch een snelle fietsbeurt gemaakt, maar kon het gat naar de uitlopende kopgroep niet dichten. Na een snelle wissel naar het lopen begon ik de voor mij lopende meisjes in te halen, dit tot ronde twee.
Kramp in het middenrif oei, dan maar de snelheid wat innemen om de opkomende krampen te onderdrukken. Jammer maar niets aan te doen, kon hierdoor toch niet harder meer zodat ik uiteindelijk op de 18 plaats aan kwam.
Uiteindelijk nog wel binnen de gestelde tijd voor een EK limiet, dus toch nog super blij onder deze zware omstandigheden!
Sportieve groeten,
Kirsten Nuyes
Na een tijdje mijn verslagen niet te hebben gemaakt, toch eindelijk gelukt om tussen de schoolexamens door mijn wedstrijden op mijn website te plaatsen.
In het vroege voorjaar (maart) op weg naar Quarteira te Portugal, dit samen met de NTB.
Doordat de wedstrijd zo vroeg viel was het water nogal aan de koude kant en ook het weer en de zon hielpen niet echt mee.
Na een matig zwemonderdeel, toch een snelle fietsbeurt gemaakt, maar kon het gat naar de uitlopende kopgroep niet dichten. Na een snelle wissel naar het lopen begon ik de voor mij lopende meisjes in te halen, dit tot ronde twee.
Kramp in het middenrif oei, dan maar de snelheid wat innemen om de opkomende krampen te onderdrukken. Jammer maar niets aan te doen, kon hierdoor toch niet harder meer zodat ik uiteindelijk op de 18 plaats aan kwam.
Uiteindelijk nog wel binnen de gestelde tijd voor een EK limiet, dus toch nog super blij onder deze zware omstandigheden!
Sportieve groeten,
Kirsten Nuyes
19/04/15 - 2015 Melilla ETU Triathlon European Cup
Samen met mijn ouders vertrokken naar het puntje van Marokko (Nador), om vanuit daar terug naar het Spaanse Melilla te reizen.
Op zich een buitengewone reis die nog lang in mijn geheugen zal zitten vanwege de zeer strenge grenscontroles en hoge hekwerken aan de grens.
Aangekomen in het hotel, het weer was zalig, stralende zon en vriendelijke mensen, ben ik wat gaan lopen om mijn spieren wat los te maken van de lange reis, ook zijn we met de twee andere teamgenoten van de selectie diezelfde middag gaan zwemmen in de zee. Tot onze verbazing kon je 200 mtr. het water inlopen terwijl het water niet hoge kwam dan mijn knieën, hoe in godsnaam kon je dan hier goed zwemmen?
Op de dag van de race zelf wisten we pas hoe er gestart ging worden. Het werd een beach start met in het water op 200 mtr. een rode boei tot waar je door het water heen moest lopen, om dan vanaf daar te gaan zwemmen, mensen met lange benen waren natuurlijk hierbij wel in het voordeel. De twee dagen ervoor hadden we al heel veel geoefend hoe je het beste om kon gaan met deze omstandigheden. Het bleef afwachten hoe het de dag van de race zelf ging verlopen.
Na de start van de race was ik goed weg en vormde we na een goede tweehonderdvijftig mtr. een kopgroep met 5 meisjes, waarin drie teamgenoten zaten, we hadden dus goed geoefend de dagen ervoor! Na de tweede boei te hebben gerond op weg naar de derde boei toen een kano plotseling voor ons ging varen waardoor we op dat moment stil lagen in het water! Hij wees ons er op dat we verkeerd gingen en hem moesten volgen, verbaasd dat we zogezegd verkeerd waren zijn we hem achterna gegaan terug naar de middelste boei, toen werden we plotseling door iemand van de organisatie erop gewezen dat we toch fout zaten en we weer terug moesten naar de tweede boei? Natuurlijk enorm teleurgesteld door de foute aanwijzing van de organisatie hebben we alles op alles gezet om terug naar de goede boei te gaan, daar aangekomen waren alle achtervolgers intussen al voor ons aangekomen op land waardoor we superhard moesten lopen om toch nog aansluiting te kunnen vinden bij deze groep.
Snel wisselen dan maar en hop de fiets op, na de tweede ronde had ik al drie groepen ingehaald en was in de tweede fietsgroep beland die op 1 minuut van de kopgroep fietste, ik zat toen op een 16de positie.
Alles uit de kast gehaald om met het lopen zoveel mogelijk meisjes in te halen, uiteindelijk werd ik negende, dit keer gelukkig zonder krampen!
Er had deze wedstrijd veel meer ingezeten als we niet verkeerd gestuurd waren, jammer maar niets aan te doen, wel tevreden met de vorm op dit moment en weer binnen de gestelde kwalificatie limieten voor een EK en WK.
Sportieve groeten,
Kirsten Nuyes
Samen met mijn ouders vertrokken naar het puntje van Marokko (Nador), om vanuit daar terug naar het Spaanse Melilla te reizen.
Op zich een buitengewone reis die nog lang in mijn geheugen zal zitten vanwege de zeer strenge grenscontroles en hoge hekwerken aan de grens.
Aangekomen in het hotel, het weer was zalig, stralende zon en vriendelijke mensen, ben ik wat gaan lopen om mijn spieren wat los te maken van de lange reis, ook zijn we met de twee andere teamgenoten van de selectie diezelfde middag gaan zwemmen in de zee. Tot onze verbazing kon je 200 mtr. het water inlopen terwijl het water niet hoge kwam dan mijn knieën, hoe in godsnaam kon je dan hier goed zwemmen?
Op de dag van de race zelf wisten we pas hoe er gestart ging worden. Het werd een beach start met in het water op 200 mtr. een rode boei tot waar je door het water heen moest lopen, om dan vanaf daar te gaan zwemmen, mensen met lange benen waren natuurlijk hierbij wel in het voordeel. De twee dagen ervoor hadden we al heel veel geoefend hoe je het beste om kon gaan met deze omstandigheden. Het bleef afwachten hoe het de dag van de race zelf ging verlopen.
Na de start van de race was ik goed weg en vormde we na een goede tweehonderdvijftig mtr. een kopgroep met 5 meisjes, waarin drie teamgenoten zaten, we hadden dus goed geoefend de dagen ervoor! Na de tweede boei te hebben gerond op weg naar de derde boei toen een kano plotseling voor ons ging varen waardoor we op dat moment stil lagen in het water! Hij wees ons er op dat we verkeerd gingen en hem moesten volgen, verbaasd dat we zogezegd verkeerd waren zijn we hem achterna gegaan terug naar de middelste boei, toen werden we plotseling door iemand van de organisatie erop gewezen dat we toch fout zaten en we weer terug moesten naar de tweede boei? Natuurlijk enorm teleurgesteld door de foute aanwijzing van de organisatie hebben we alles op alles gezet om terug naar de goede boei te gaan, daar aangekomen waren alle achtervolgers intussen al voor ons aangekomen op land waardoor we superhard moesten lopen om toch nog aansluiting te kunnen vinden bij deze groep.
Snel wisselen dan maar en hop de fiets op, na de tweede ronde had ik al drie groepen ingehaald en was in de tweede fietsgroep beland die op 1 minuut van de kopgroep fietste, ik zat toen op een 16de positie.
Alles uit de kast gehaald om met het lopen zoveel mogelijk meisjes in te halen, uiteindelijk werd ik negende, dit keer gelukkig zonder krampen!
Er had deze wedstrijd veel meer ingezeten als we niet verkeerd gestuurd waren, jammer maar niets aan te doen, wel tevreden met de vorm op dit moment en weer binnen de gestelde kwalificatie limieten voor een EK en WK.
Sportieve groeten,
Kirsten Nuyes